Historia szkoły

 

Krótki zarys historii oświaty w Męce.

    Pierwsze wzmianki dotyczące oświaty w Męce pochodzą z XIII wieku. Wtedy „...bowiem zatwierdzony został bullą papieską z 1250 roku klasztor kanoników regularnych. Przygotowywano w nim młodzież zakonną do pracy duszpasterskiej. W 1358 roku zakonnicy zostali przeniesieni do kościoła Św. Mikołaja w Kaliszu" ¹

Wzmianki o pierwszej szkole parafialnej pochodzą z 1521 roku². Nadzór nad nią sprawował proboszcz.

    Powojenną historię szkoły w Męce datuje się od  lutego 1945 roku. Do powiatu sieradzkiego przyjechali jako pełnomocnicy: Józef Waniek i Jan Kościelski, którzy objeżdżali gminy i zakładali szkoły. Kierownikiem placówki mianowany został Mieczysław Kozłowski, były nauczyciel Szkoły Podstawowej w Rudzie. 16 lutego 1945 r. dla 120 osobowej grupy dzieci i młodzieży zaczęły się zajęcia w szkole.

     Klas pierwszych było sześć. Szkoła mieściła się w drewnianym budynku.  Od marca 1945 r. zaczęły też uczyć: Zofia Zawadzka i Helena Halbedel. W roku szkolnym 1945/46 szkoła otrzymała pełną obsadę nauczycieli. Do uczących dotychczas dołączyli: Janina Boisse, Wacława Makulska i Józef Opaliński. Wielu uczniów rekrutowało się  ze starszych roczników, którym wojna przerwała naukę. Brakowało książek, zeszytów, przyborów szkolnych, duża była za to chęć do nauki.

     Wielu dorosłych także starało się uzupełnić swe wykształcenie na organizowanych dla nich kursach. W latach 1945 – 1952 około stu osób ukończyło taką formę dokształcania.

     W latach 1948-1951 szkoła posiadała Komitet Opiekuńczy Fabryki Przemysłu Wełnianego w Łodzi, mieszczącej się przy  ul. Kopcińskiego 36. Dzięki jego działaniom dzieci z Męki mogły zwiedzać Łódź i znajdujące się tam zakłady.

    Ówczesne władze, w ramach planu sześcioletniego, postanowiły zmienić warunki lokalowe. Zaczęto budowę nowej szkoły. Los jednak okazał się złośliwy. 17 czerwca 1952 roku po południu, w wyniku uderzenia pioruna, drewniana szkoła spłonęła.

    Przez dwa lata dzieci uczyły się w domach prywatnych i dwóch salach budowanej szkoły. Przy  budowie pomagała miejscowa ludność. Komitet Rodzicielski, którego zarząd liczył 14 osób, zobowiązał się do 1 listopada 1953 r. usunąć ziemię przy budowanym obiekcie.

 

Dzieje szkoły od 1954 r.

    Nowy, piętrowy budynek oddano do użytku 1 września 1954 roku. Sale ogrzewane były piecami kaflowymi. Przystosowaniem sal lekcyjnych do zajęć i zagospodarowaniem terenu wokół szkoły zajął się kierownik Kozłowski, nauczyciele i rodzice.

    Z rozpoczęciem roku szkolnego 1954/55. włączono Szkołę Podstawową w Rudzie do szkoły w Męce. W Rudzie pozostały klasy I – IV. W Dniu Nauczyciela, 14 października, placówka była wizytowana przez inspektorów z Wydziału Oświaty w Sieradzu.

     Często zajęcia wizytowali też rodzice z Komitetu Rodzicielskiego, przysłuchując się wypowiedziom uczniów. Pełnili oni ponadto dyżury podczas przerw, pilnowali frekwencji i tego, by uczniowie po 20.00 nie przebywali poza domem. Dostrzegli też potrzebę ogrodzenia terenu placówki i upiększenia go.

   Oprócz nauki w siedmioklasowej szkole podstawowej w placówce od 15 października 1956 r. prowadzone były kursy wieczorowe dla młodzieży pracującej. Rok szkolny 1955/56 zapisał się na  stałe w pamięci uczniów i nauczycieli z powodu przerwy w nauce spowodowanej bardzo dużymi mrozami. 289 uczniów od 25 stycznia do 28 lutego miało wolne, za to w późniejszych miesiącach zostawali po zajęciach, by zrealizować program nauczania.

 W roku szkolnym 1956/57 Szkoła Podstawowa w Męce liczyła 285 uczniów, z czego 36 uczęszczało do filii w Rudzie.

    W placówce nadal funkcjonowała szkoła dla pracujących. W tym też roku, w maju, zorganizowana została konferencja dla nauczycieli Ogniska Męka, w czasie której przeprowadzono dwie lekcje pokazowe i wygłoszono dwa referaty.

 Rodzice zadbali o upiększenie placu szkolnego, tworząc klomby kwiatowe. W czasie wakacji szkolne mury gościły kolonistów.

   Rok szkolny 1957/58 rozpoczął się dla 248 uczniów szkoły podstawowej 1 września. Natomiast 2 listopada zorganizowano w placówce dwuletnią Szkołę Przysposobienia Rolniczego. Przedmiotów ogólnych uczyli nauczyciele "podstawówki" a zawodowych – inżynier E. Skorupka, kierownik Powiatowych Kółek Rolniczych w Sieradzu. W tym też roku szkoła wizytowana była przez przedstawicieli Kuratorium Oświaty w Łodzi. Narodowy Bank Polski, który wydzierżawił budynek na kolonie, wybudował dla placówki studnię o głębokości 20m i wyremontował kanalizację.

   W roku szkolnym 1958/59 do szkoły uczęszczało 264 uczniów, których uczyło 10 nauczycieli. Uczniowie, grono pedagogiczne i rodzice brali czynny udział przy budowie przystanku PKP w Męce. W szkole czynnie działało wiele organizacji: SKO, PCK, TPPR, SKOW (Szkolne Koło Odbudowy Warszawy), Spółdzielnia Uczniowska.

     Rok szkolny 1959/60 powitało w szkole 278 uczniów Szkoły Podstawowej oraz słuchacze Szkoły Przysposobienia Rolniczego i kursów dokształcających. Narodowy Bank Polski przekazał placówce 60 tys. zł na wykonanie ogrodzenia, co uczyniono we wrześniu 1960 r.

   Następny rok szkolny zapisał się głęboko w pamięci ówczesnych uczniów, szczególnie z klasy V A. 28 listopada 1960 r. o godz. 12.12 na lekcji matematyki zakończył życie kierownik szkoły Mieczysław Kozłowski. Śmierć spotkała go w szkole, którą budował i wśród uczniów, których kochał.

Nowym kierownikiem z dniem 1 grudnia 1960 r. został Feliks Majkowski, który pracował w szkole od 1 września 1950 r.

     W styczniu 1961 r. uruchomiono pracownię techniczną w dzisiejszej świetlicy szkolnej. Zakład Prefabrykatów Betonowych w Męce, który był zakładem opiekuńczym szkoły, ufundował do nowej pracowni dwa stoły ślusarskie oraz założył chodnik przed budynkiem. W kwietniu zniwelowano w czynie społecznym cały plac szkolny. W maju 60% uczniów wzięło udział w wycieczkach do Krakowa, Wieliczki, Nowej Huty i Łodzi. W placówce nadal bardzo prężnie działało szkolne koło PCK i Samorząd Uczniowski.

     Rok szkolny 1961/62 to okres wzmożonego, wspólnego wysiłku nad wszechstronnym rozwojem szkoły. Uczniowie wraz z opiekunką szkolnego koła PCK p. Majkowską zdobyli I miejsce w powiecie za utrzymanie czystości. Za otrzymane w nagrodę pieniądze zakupiono kwiaty i pomoce dydaktyczne dla szkoły. Dzieci w ramach koła PCK zbierały zioła, a za uzyskane pieniądze kupiły piłki.

    W listopadzie 1961 r. zaplanowano radiofonizację szkoły. Uczniowie korzystali także z kina objazdowego. Dotychczasowe nazwy przedmiotów zastąpiono innymi:

• śpiew – wychowanie muzyczne
• rysunek – wychowanie plastyczne
• zajęcia praktyczne – prace praktyczno-techniczne.

    Z następnym rokiem szkolnym wprowadzono w klasach I – IV nowy program nauczania. Uczniowie czynnie zajęli się miejscami pamięci narodowej, brali udział w obchodach, składali kwiaty i zapalali znicze. W okresie zimy placówka została wyposażona w dźwiękowy aparat filmowy, a w czerwcu w telewizor. Szkolne koło PCK zdobyło I miejsce w skali szkól wiejskich powiatu sieradzkiego za należyty stan higieniczny placówki, a w czerwcu uczniowie w strojach ludowych uczestniczyli w uroczystości związanej  ze 150-leciem PCK.

Uchwałą Rady Pedagogicznej z dnia 28 maja 1963 r. zlikwidowano możliwość pisania przez uczniów wiecznymi piórami.

    Rok szkolny 1963/64 przebiegał w odświeżonej szkole pod hasłem „20-lecia Państwa Polskiego”. Uczniowie brali udział w wielu konkursach związanych tematycznie z tą rocznicą. Szczególnie wyróżniali się członkowie ZHP, organizacji, która działała bardzo prężnie w placówce.

    W roku szkolnym 1966/67 po raz pierwszy w dziejach polskiego szkolnictwa szkoły podstawowe rozszerzyły swą działalność na klasę ósmą. Nowy program objął całkowicie szkołę podstawową. Pierwsza klasa ósma w Szkole Podstawowej w Męce liczyła 22 uczniów.

     W roku szkolnym 1967/68 w Szkole Podstawowej w Męce w siedmiu izbach lekcyjnych 11 nauczycieli przekazywało wiedzę 261 uczniom.

 Z inicjatywy Samorządu Uczniowskiego zbierano zioła. Kwotę otrzymaną z ich sprzedaży (490 zł) przekazano na Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka.

 W czasie tego roku szkolnego nauczyciele razem z uczniami posadzili wokół szkoły 100 sztuk drzew i krzewów oraz założyli działkę szkolną. Wykonano także fundamenty i zgromadzono materiały pod budynek gospodarczy, w którym mieścić się będzie pracownia techniczna.

 Miłym wydarzeniem  stało się otrzymanie listu od absolwenta szkoły Andrzeja Małeckiego.

    W roku szkolnym 1969/70 uczeń Marek Świniarski zajął czołową lokatę w wojewódzkiej olimpiadzie matematycznej. Sukces ten umożliwił mu wstęp do dowolnie wybranej szkoły średniej bez egzaminu.

    Pierwszy rok lat siedemdziesiątych zapisał się w historii szkoły wykonaniem boiska do piłki ręcznej, posadzeniem 450 drzew i 2000 krzewów oraz urządzeniem działki doświadczalnej.

    Rok szkolny 1972/73 przyniósł wiele zmian. Placówką zaczął zarządzać dyrektor, a nie jak dotychczas – kierownik. Rok szkolny podzielono na trzy okresy. Po raz pierwszy przy szkole podstawowej utworzono klasę przedszkolną dla dzieci 6-letnich. Uczniowie po wysłuchaniu przemówienia Ministra Oświaty i Wychowania w dniu 1 września przystąpili do zajęć. Ponadto wprowadzono ćwiczenia śródlekcyjne i międzylekcyjne dla uczniów. W klasach VII wprowadzono od II semestru nowy przedmiot – przysposobienie obronne. Od tego roku też ruszyła w  szkole Spółdzielnia Uczniowska, która zajęła się prowadzeniem sklepiku szkolnego. Ukończono budowę budynku gospodarczego, w  którym umieszczono pracownię zajęć praktyczno-technicznych.

     W roku szkolnym 1973/74 z polecenia Ministra Oświaty wprowadzono w szkołach ceremoniał szkolny. W myśl jego zasad codzienne zajęcia szkolne rozpoczynały się oddaniem hołdu godłu państwowemu oraz złożeniem nauczycielowi meldunku o stanie klasy i jej gotowości do nauki. Każdy tydzień zaczynał się apelem, na którym podawano aktualności oraz zadania dla samorządów klasowych i oceniano wykonanie zadań z poprzedniego tygodnia. Nowością stał się podział roku szkolnego na dwa okresy oraz wprowadzenie rozszerzonej oceny ze sprawowania (wzorowa, wyróżniająca, dobra, odpowiednia, nieodpowiednia). Uczniowie zostali też zobowiązani do pracy fizycznej - w wymiarze rocznym odpowiadającym tygodniowemu wymiarowi zajęć lekcyjnych.

Cenne wyróżnienie – pierwszą nagrodę w powiatowym konkursie plastycznym zdobył Piotr Korpa za plakat związany tematycznie z ochroną przyrody.

    Rok szkolny 1974/75 rozpoczął się od zmian organizacyjnych. W gminach utworzono szkoły zbiorcze. W związku z tym powstała Zbiorcza Szkoła Podstawowa w Męce wraz z punktami filialnymi w Mnichowie, Suchej, Rudzie, Męckiej Woli. Inspektorat mieścił się w Charłupi Małej.

Ważnym wydarzeniem, przyjętym z entuzjazmem przez uczniów, było oddanie do użytku we wrześniu świetlicy  i stołówki szkolnej. W tym samym roku przeprowadzono remont kapitalny budynku szkolnego - zmieniono pokrycie dachu – dachówki wymieniono na blachę. Wzdłuż szkoły Zakład Prefabrykatów Drogowych – zakład opiekuńczy szkoły – położył nieodpłatnie chodnik.

W maju szkoła była organizatorem olimpiady chemicznej i zawodów sportowych dla szkół z gminy Sieradz. Uczniowie z Męki reprezentowali szkołę na szczeblu powiatowym i wojewódzkim:

powiatowa olimpiada chemiczna:

      II miejsce - Sławomir Wawrzyniak

      III miejsce - Jadwiga Karczmarek

powiatowa olimpiada jęz. polskiego:

      IV miejsce - Sławomir Wawrzyniak i udział na szczeblu wojewódzkim

powiatowa olimpiada PO:

      IV miejsce -  Ewa Świniarska, Sławomir Wawrzyniak, Dariusz Wrąbel.

Wakacje zaczęły się już 5 czerwca!

    W dniu 14 października 1975r. w Gminnej Szkole Zbiorczej w Charłupi Małej odznaczono Złotym Krzyżem Zasługi dyr. Szkoły Feliksa Majkowskiego i nauczycielkę Stefanię Wawrzyniak. Natomiast nauczycielka Janina Majkowska otrzymała nagrodę kuratora.

     W latach 1976/77 wprowadzono w szkołach elementy jednolitego systemu wychowania Heliodora Muszyńskiego. Uczniów skupiono w trzech grupach wiekowych:

 klasy I – III             „Pacholęta”

 klasy IV – V            „Sztubacy”

 klasy VI -VIII          „Żacy”

Wychowawcy zobowiązani zostali do założenia teczek obserwacji klasy i kroniki klasowej. Każda klasa powinna posiadać swoją nazwę i związaną z nią tematycznie piosenkę.

Szkolne koło LOP, którego opiekunką była Janina Majkowska, wydało gazetkę o swojej pracy. W SKO (op. Bogusława Martynów) oszczędzało 226 uczniów na 352 w szkole.

Uczniowie zebrali 540 kg makulatury. Uzyskane ze sprzedaży pieniądze przekazali na budowę Pomnika-Centrum Zdrowia Dziecka.

    Pierwsze tygodnie roku szkolnego 1977/78 przebiegały pod znakiem remontów w szkole, które z uwagi na ilość nie zostały ukończone na czas.

W czasie wakacji zmieniono w niektórych klasach podłogi, pomalowano izby lekcyjne i okna, przebudowano instalację elektryczną i założono odgromową, wymieniono oświetlenie z żarowego na jarzeniowe, naprawiono ogrodzenie szkoły, zradiofonizowano szkołę, przebudowano hydrofornię i założono centralne ogrzewanie. To ostatnie najbardziej ucieszyło wszystkich, gdyż przy ogrzewaniu piecowym nie zawsze w szkole było ciepło.

   Z początkiem roku szkolnego 1978/79 zbiegła się likwidacja punktu Filialnego w Rudzie i Mnichowie. Nauczycielka Zofia Wdówik rozpoczęła pracę w Męce, a Stefan Pawlik, nauczyciel z Mnichowa, podjął pracę w innym zawodzie.

W szkole w Męce 359 uczniów uczyło w 15 oddziałach 15 nauczycieli. 4 września bardzo uroczyście obchodzono święto szkoły. Centralnym punktem uroczystości było złożenie ślubowania przez uczniów klasy pierwszej, rozpoczynającej realizację nowego programu nauczania zreformowanej szkoły dziesięcioletniej. W celu stworzenia dobrych warunków do nauki pierwszakom urządzono doskonale i estetycznie wyposażoną pracownię nauczania początkowego.

Pani Majkowska przeprowadziła pokazową lekcję biologii.

W dniu 2 kwietnia 1979 r. miała miejsce inauguracja Miesiąca Kultury Zdrowotnej, którą zajęli się uczniowie klas III, IV, VII b.  Słowo wiążące wygłosiła uczennica Ewa Jasiak, która kilka lat później została nauczycielką w swojej szkole podstawowej (p.Osuchowska).

Młodzież szkolna brała udział w sadzeniu i pieleniu lasu, naprawie drogi, zbieraniu ziemniaków.

Szkolne koło LOP (op. J. Majkowska), zostało wyróżnione nagrodą pieniężną za dobrą pracę. Koło PCK (op. J. Majkowska ) zdobyło I miejsce w województwie w  biórce ulicznej na rzecz tej organizacji.

W maju szkołę odwiedził Igor Sikirycki, znany łódzki pisarz.

    W roku szkolnym 1979/80 w szkole w Męce pracowało łącznie 23 nauczycieli, w tym 19 w szkole macierzystej i 4 w punktach filialnych. Naukę pobierało 432 uczniów.

    W dniu 8 maja 1980 r. wszyscy uczniowie i mieszkańcy Sieradza - Męki, inspirowani działalnością szkolnego Koła Ligi Ochrony Przyrody, wzięli udział w manifestacji, w której wyrażali swój protest przeciwko urządzeniu wysypiska pyłów dymnicowych w pobliskich wyrobiskach pożwirowych przez Elektrociepłownię w Łodzi. Ta niefortunnie zlokalizowana inwestycja, w granicach miasta Sieradza, niosła zagrożenie dla całej okolicy poprzez zanieczyszczenia wody, powietrza, a tym samym zniszczenie malowniczego krajobrazu i ... człowieka. Uczniowie, z właściwym im wiekowi zaangażowaniem w słuszną sprawą, nieśli transparenty i skandowali okrzyki wyrażające protest przeciwko degradacji środowiska.

Wspólnie z uczniami manifestowała ubrana w strój ludowy pani Karbowska.

Ci sami uczniowie, w trosce o środowisko, brali czynny udział w sadzeniu i pielęgnowaniu lasu.

Uczennice Jolanta Cieślak i Iwona Banasiak wzięły udział w Konkursie Polonistycznym na szczeblu wojewódzkim.

1 września 1980 r. powitał wszystkich zmianami w nazwie szkoły. W związku z przyłączeniem wsi Męka do Sieradza, szkoła otrzymała numer i nazwę „Szkoła Podstawowa nr 6 w Sieradzu”.

W związku z wprowadzeniem przez Wojciecha Jaruzelskiego w dniu 13 grudnia 1981 r. stanu wojennego jednoosobową odpowiedzialność za  szkołę otrzymał od Kuratorium w Sieradzu dyrektor Majkowski.

Ożywioną działalność prowadziły drużyny harcerskie. Harcerze, pod kierunkiem opiekuna Leona Wdówika, zebrali środki czystości, odzież i dużą kwotę pieniędzy i przekazali to wszystko na rzecz powodzian z okolic Płocka. Uczniowie, z inicjatywy p. Majkowskiej, założyli „Pogotowie życzliwości” - pomagając starszym i niepełnosprawnym. Beata Jaruga, przewodnicząca szkolnej organizacji LOP, do której należeli wszyscy uczniowie, wzięła udział w Naradzie Młodych Działaczy LOP w Sieradzu i Warszawie. Szkolne koło LOP zdobyło tytuł mistrzowskiego koła LOP w Polsce za 1981 r. Poza tym członkowie tej organizacji, wraz z opiekunką Janiną Majkowską, zorganizowali spotkania z harcerzami łódzkich szczepów i z kombatantem walk pod Monte Cassino. Zbierali też karmę na okres zimy i dokarmiali zwierzęta leśne. Opiekowali się łabędziem, który nie odleciał na zimę.  Niszczyli wnyki i sidła, wzięli czynny udział w akcji zadrzewiania.

Najlepsi młodzi sportowcy ze szkoły, pod opieką p. Walenty, 32 razy reprezentowali szkołę na zawodach międzyszkolnych, rejonowych, wojewódzkich. Szczególnie wyróżnili się: Iwona Gruda, Marzanna Banasiak, Paweł Janeczek, Remigiusz Urbaniak. Czterech uczniów zaproszono do udziału w Małym Memoriale im. Janusza Kusocińskiego.

12 maja 1983 r. odbyło się w szkole spotkanie z Tadeuszem Giegierem – łódzkim pisarzem i satyrykiem.

W tym też miesiącu 23 Drużyna Harcerska im. Tadeusza Kościuszki przy Szkole Podstawowej nr 6 w Sieradzu zajęła  I miejsce w biegu harcerskim na terenie miasta zdobywając Puchar Przechodni Komendanta Hufca Sieradz.

    Rok szkolny 1983/84 zapisał się w pamięci zmianami kadrowymi. Do pracy w Inspektoracie Oświaty i Wychowania odszedł Tadeusz Sowała, pełniący funkcję zastępcy dyrektora. Na jego miejsce powołano Stefanię Wawrzyniak, uczącą w szkole języka polskiego. Nauczycielom obniżono pensum do 18 godzin tygodniowo. Dzień Edukacji stał się dniem wolnym od zajęć dydaktycznych. W październiku ślubowanie złożyły pierwszaki.

Ważnym wydarzeniem była emitowana 14 czerwca 1984 r. o godz. 1750 audycja telewizyjna pokazująca fragment wykonywanych przez młodzież prac społecznych.

1 września 1984 r. powitało w szkole 313 uczniów i 19 nauczycieli. Prace koncentrowały się głównie wokół przygotowań i inauguracji jubileuszu 850-lecia Sieradza. Uczniowie, przy współudziale zakładów opiekuńczych – Warszawskiego Przedsiębiorstwa Robót Drogowych i Spółdzielni Kółek Rolniczych – budowali boisko do siatkówki, sadzili i oczyszczali las. Szkolne koło LOP zajęło I miejsce w konkursie „Czysty las”. Dzieci brały też udział w akcji „Pomoc ludziom”. Wysłały 130 paczek do Zakopanego i Konina dla dzieci kalekich. Korespondowały z zakopiańskim klubem „Otwartych Serc”. Szkoła wzięła udział w realizacji budowy Pomnika – Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki. Dzieci zbierały butelki, organizowały loterię. Zebrane w ten sposób pieniądze przekazały na fundusz budowy.

    Rok szkolny 1985/86 rozpoczął się 2 września w nastroju smutku z powodu przedwczesnej śmierci wieloletniej nauczycielki, inicjatorki wielu akcji, działaczki społecznej, szczególnie w zakresie ekologii – Janiny Majkowskiej.

W grudniu szkołę objęto kompleksową wizytacją, po zakończeniu której, wysoko oceniono prawidłowo prowadzoną działalność dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą szkoły. Placówka zajęła III miejsce w województwie w zakresie usportowienia młodzieży.

W związku z odejściem na emeryturę p. Wawrzyniak - zastępcy dyrektora szkoły, od września 1986 r. tę funkcję objęła Jadwiga Barcikowska.

Uczniowie szkoły zakwalifikowali się do eliminacji wojewódzkich w rozgrywkach „Piłkarska kadra czeka”.

     Rok szkolny 1987/88 rozpoczął się tradycyjnie 1 września. Harcerze, jak co roku, pełnili wartą honorową u stóp Pomnika Żołnierzy Września.

Uczniowie naprawili nawierzchnię boiska szkolnego. Pracowali przy zadrzewieniu wyrobiska pożwirowego i zagospodarowaniu boiska LZS.

We wrześniu 1988 roku progi szkoły przekroczyło 356 uczniów. Placówka zajęła II miejsce w konkursie na najładniejszą szkołę.W eliminacjach centralnych prozy z języka rosyjskiego uczennica Elżbieta Szadkowska (op. B.Macuga) otrzymała wyróżnienie.

    W roku szkolnym  1990/91 szkoły mogły wprowadzić nowy regulamin oceniania i promowania. Szkoła Podstawowa nr 6, decyzją Rady Pedagogicznej nie wprowadziła nowej skali ocen, a jedynie zmiany w promowaniu uczniów. I tak uczeń uzyskał prawo do:

• egzaminu sprawdzającego
• powiadamiania rodziców o ocenach niedostatecznych trzy dni przed końcem roku szkolnego.

Również w tym roku szkolnym wprowadzono do szkół lekcje religii.

Uczeń klasy I Mariusz Klimczak zajął I miejsce w konkursie wojewódzkim „Poezja z pól i lasów”. Uczennica Katarzyna Spętana w Wojewódzkim Konkursie Matematycznym, który odbył się w Zduńskiej Woli zajęła IV miejsce.

We wrześniu 1991 r. odszedł na emeryturę, po 31 latach kierowania szkołą, mgr Feliks Majkowski. Nowym dyrektorem została mgr Janina Fijałkowska.

Opiekę nad biblioteką szkolną przejęła pani Lucyna Kraska.

Wprowadzono nowy regulamin oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów. Opanowanie przez ucznia wiedzy i umiejętności zaczęto oceniać następująco: celujący, bardzo dobry, dobry, dostateczny, mierny, niedostateczny. Zachowanie oceniano jako: wzorowe, bardzo dobre, odpowiednie, nieodpowiednie, naganne. Ucznia z jedną oceną niedostateczną można, decyzją Rady Pedagogicznej,  promować raz w cyklu całego kształcenia. 

    W roku szkolnym 1992/93 w szkole pracowało 22 pracowników pedagogicznych i 6 pracowników administracji i obsługi. Uczęszczało 329 uczniów. Grupa dzieci pod opieką p. Swiniarskiej zdobyła II miejsce w „Muraliach 93”, a uczennica Kamila Kubiak zajęła I miejsce w konkursie literackim „Niepokoje”.

Od września 1993 r., w związku za zmniejszeniem się ilości dzieci, zlikwidowano w szkole funkcję wicedyrektora i kierownika świetlicy.

Uczeń Tomasz Galus zakwalifikował się do eliminacji wojewódzkich konkursu z biologii.

Przez cały rok aktywnie działały koła zainteresowań, spółdzielnia uczniowska „Bartuś” i samorząd szkolny.

Rok szkolny 1994/95 powitało 333 uczniów w 16 oddziałach. Zlikwidowano ostatni z punktów filialnych Szkoły Podstawowej nr 6 – Punkt Filialny w Męckiej Woli.

Zorganizowano klasę terapeutyczną dla uczniów mających problemy w nauce.

Uczennica Agata Rodak znalazła się w ścisłej czołówce konkursu ortograficznego (op. W. Pabich), Paulina Świniarska wygrała konkurs plastyczny organizowany przez Pocztę Polską.

    Z nowym rokiem szkolnym 1995/96, po wielu latach, zmieniono godzinę rozpoczynania zajęć. Od dłuższego czasu była to godz. 740; od tego roku, tak jak w innych szkołach - 800. Miała na to wpływ zmiana kursów autobusów, którymi dojeżdżali uczniowie.

W styczniu szkoła stała się placówką samorządową prowadzoną przez władze miasta. Utworzono w niej komórkę administracyjną z etatem księgowej i referenta ds. kadrowo-płacowych.

Uczennice klasy VII zdobyły I miejsce w zawodach sportowych na szczeblu wojewódzkim (op. H. Łęska).

We wrześniu 1996 r. nowym dyrektorem szkoły został Krzysztof Dominiak. Do szkoły uczęszczało  309 uczniów.

Zapoczątkowano imprezę lokalną „Wieczór kolęd”, która na stałe weszła do kalendarza imprez, jednocząc środowiska lokalne.

    W roku szkolnym 1997/98 po raz pierwszy w historii szkoły utworzono etat pedagoga. Wprowadzono nowy przedmiot: „Wychowanie do życia 

w rodzinie”.

Uczniowie szkoły pod opieką p. Świniarskiej zajęli II miejsce w „Muraliach 98”.

2 lipca 1998 r. Krzysztof Dominiak złożył rezygnację z funkcji dyrektora szkoły. Pełniącą obowiązki dyrektora z dniem 8 lipca do czasu konkursu została Izabela Żuberek. Ona również  w 2000r. wygrała konkurs na  to stanowisko.

Z chwilą objęcia funkcji przez p. Żuberek zmienia się oblicze szkoły. Zrealizowano wiele projektów i podjęto czynności na rzecz zmiany wyglądu szkoły.

Podczas wakacji 1998 r. przebudowano część administracyjną, utworzono nowy, przestronny pokój nauczycielski. Utworzono gabinet dyrektora, pedagoga i  pielęgniarki szkolnej. Okratowano okna na parterze.

Podjęto szereg działań przygotowujących szkołę do wprowadzenia reformy oświaty.

W czerwcu po raz pierwszy mury szkolne opuściły klasy szóste, by od września rozpocząć naukę w gimnazjum.

We wrześniu 1999 r. zlikwidowano Punkt Filialny Szkoły Podstawowej nr 2 w Sieradzu, mieszczący się w dzielnicy Sieradz - Woźniki. Szkołą obwodową dla dzieci mieszkających na tym terenie stała się Szkoła Podstawowa nr 6 w Sieradzu. W związku ze zwiększeniem się liczby uczniów i oddziałów utworzono w placówce etat zastępcy dyrektora. Funkcję tę, decyzją Rady Pedagogicznej, objęła Wanda Pabich.

1 września 1999r wprowadzono reformę oświatową. W klasach I – III oceny cząstkowe zastąpiono oceną opisową, a w dobre, poprawne, nieodpowiednie.

Uchwałą Rady Pedagogicznej przyjęto ramowy statut nadany przez Radę Miasta Sieradz.

W szkole przeprowadzono wiele remontów: wymieniono sieć elektryczną w całym budynku, założono żaluzje w klasach, wymieniono drzwi wejściowe.

W czerwcu 2000r. po raz ostatni pożegnano uczniów klas VIII.

W  wakacje 2000r. wybudowano boisko do piłki ręcznej i koszykowej, wyłożono kostką plac przed wejściem do szkoły, a także plac apelowy.

W roku szkolnym 2000/2001 w szkole funkcjonowało 18 oddziałów, do których uczęszczało 371 uczniów.

Po raz pierwszy uczniowie szkoły wzięli udział w ogólnopolskiej akcji „Generalnie zwolnij – jabłko czy cytryna?”

Placówka nawiązała współpracę ze Szkołą Podstawową nr 9 w Sieradzu i Szkołą Podstawową w Rzechcie.

Nauczyciele przystąpili do nowej formy awansu zawodowego. Uczniowie brali udział w wielu konkursach organizowanych w szkole i poza nią. Po raz pierwszy w szkole odbył się międzyszkolny konkurs „Zabawa z lekturą” zorganizowany przez p. Lidię Wyszkowską.

Szkoła we wrześniu 2001 r. powitała dzieci pięknymi, niebiesko – żółtymi barwami.

Odnowiono łazienkę dla chłopców, wymieniono część drzwi wewnątrz budynku. Rozpoczęto prace przygotowujące do wyboru patrona szkoły.

We wrześniu odbyło się podsumowanie konkursu organizowanego przez LOP i Dyrekcję Sieradzkich Parków Krajobrazowych „Czy Polska jest krajem ekologicznym?”, w którym uczniowie zajęli I miejsce.

Ważnym wydarzeniem było spotkanie z Rzecznikiem Praw Dziecka ministrem Pawłem Jarosem, w którym uczestniczyli również uczniowie z innych sieradzkich szkół.

W naszej placówce w dniu 20 maja 2002r. rozpoczęło się zewnętrzne mierzenie jakości pracy szkoły - nowa forma badania pracy szkół. Szkoła Podstawowa nr 6 zaprezentowała się z najlepszej strony i uzyskała najwyższa notę. Na terenie Sieradza  taką ocenę przeprowadzono po raz pierwszy.

Uczniowie klas szóstych przystąpili w czerwcu 2002r. po raz pierwszy do sprawdzianu zewnętrznego.

     Rok szkolny 2002/2003 powitało w szkole 380 uczniów. Oddano do ich dyspozycji pracownie komputerową z dostępem do Internetu.

Dokonano, zgodnie z  decyzją Wydziału Ochrony Środowiska, wycinki drzew zagrażających życiu i zdrowiu, nasadzono wiele nowych krzewów.

Ze środków budżetowych i Rady Rodziców zakupiono wiele pomocy dydaktycznych, mebli do klas, sprzęt RTV, przeniesiono i wyposażono salę oddziału przedszkolnego  w  meble i zabawki.

Ważnym wydarzeniem w życiu szkoły była wizyta w dniu 24 kwietnia 2003 r. biskupa Bronisława Dembowskiego.

    W roku szkolnym  2003/2004  uczniowie mogli wejść do budynku i na piętro po nowo wyłożonych płytkami schodach.

11 grudnia 2003 r. uchwałą Rady Miasta Sieradz Szkoła Podstawowa nr 6 w Sieradzu otrzymała imię Janiny Majkowskiej.

14 października 2009 r. placówka obchodziła uroczystość 55-lecia istnienia szkoły połączona z oddaniem do użytku nowej sali gimnastycznej.

Szkoła Podstawowa nr 6 w Sieradzu jest placówką znaną w środowisku lokalnym. Uczniowie, pod kierunkiem pełnych zaangażowania nauczycieli, biorą udział w wielu konkursach, często zdobywając wyróżnienia i czołowe miejsca.

[1] Szkice z dziejów sieradzkiego praca zbiorowa pod redakcją Józefa  Śmiałowskiego, Łódź 1977, PWN s. 164

[2] Tamże, s.172

Niniejsza monografia opracowana została przez Wandę Pabich na podstawie kronik z lat 1953 – 2004 i protokołów Rad Pedagogicznych z lat 1958 – 2004.  Logo szkoły  wykonała Barbara Piechura.